Aloes jest sukulentem, czyli rośliną, która przystosowała się do życia w terenie ubogim w wodę. Magazynują ją w liściach. Aloes może osiągać w naturalnym środowisku duże rozmiary, natomiast u nas uprawiany jest w doniczkach. Najbardziej znanymi właściwościami aloesu są właściwości lecznicze. Związane są one z bogatym składem chemicznym tej rośliny. Zawiera on glikozydy antrachinonowe -aloina A i B, żywice -glukoza, mannowa, celuloza i ich estery, mukopolisachorydy, substancje lipidowe, glikoproteiny, kwasy organiczne: cytrynowy, jabłkowy, winowy, cynamonowy, bursztynowy i enzymy. Ponadto zawiera wiele witamin z grupy B, oraz witaminy C,A i E, oraz wapń, magnez, cynk, chrom, selen, sód, potas, żelazo, miedź, mangan.
Aloes ma właściwości bakteriobójcze, przeciwbólowe, przeciwzapalne, przeczyszczające, stymuluje wydzielanie soków żołądkowych. Stąd szereg preparatów z aloesem stosowanych przy leczeniu różnych chorób. Ponadto wykorzystuje się go do produkcji preparatów poprawiających odporność organizmu. Roślina ta wykorzystywana jest również w przemyśle kosmetycznym. Na bazie aloesu powstają preparaty pomagające w gojeniu ran, łagodzące ugryzienia owadów czy różne problemy skórne. Aloesy powinny jednak unikać kobiety w ciąży, gdyż duże jego spożywanie powoduje przekrwienie narządów jamy brzusznej co może skutkować nawet poronieniem.
W warunkach domowych z aloesu można zrobić wino, nalewki, olejki, miód czy maseczki. Należy jednak pamiętać, że aloes jest gotowy do robienia z niego przetworów dopiero gdy osiągnie 3-4 lata a liście im grubsze tym bardziej wartościowe. Aloes bywa atakowany przez szkodniki np. przędziorka w wyniku czego jego soki stają się gorzkie.
