Zasiedzenie zostało prawnie uregulowane. Zasiedzeniem jest sposób nabywania prawa, które jest związane z upływem czasu. Zasiedzenie następuje z mocy prawa, co znaczy, że zasiedzenie następuje po spełnieniu ustawowych przesłanek. Do zasiedzenia nieruchomości nie jest zatem konieczne orzeczenie sądu. Aczkolwiek przepisy prawa wymagają także złożenia wniosku o stwierdzenie zasiedzenia do sądu. Orzeczenie ma tu jednak wyłącznie potwierdzić, że zasiedzenie już nastąpiło. W nawiązaniu do własności nieruchomości zgodnie z art. 172 ust. 1 Kodeksu cywilnego posiadacz nieruchomości, który nie jest jej właścicielem nabędzie własność, jeśli będzie on posiadać nieruchomość nieprzerwanie od 20 lat jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał to posiadanie w złej wierze. Jeśli natomiast mamy do czynienia z posiadaczem w złej wierze, wtedy okres zasiedzenia wydłuża się i wynosi 30 lat. Posiadaczem samoistnym jest osoba, która włada faktycznie rzeczą jak właściciel. Zachowuje się jak właściciel i przejawia wolę do bycia traktowanym jak właściciel. Oznaką posiadania samoistnego jest pobieranie korzyści i ponoszenie ciężarów związanych z rzeczą. Oprócz posiadania rzeczy ważny jest także upływ czasu. W odniesieniu do nieruchomości jest to 20 lub 30 lat w zależności od tego, czy posiadacz jest w dobrej lub złej wierze. Dobra wiara jest wtedy, gdy posiadacz włada nieruchomością i pozostaje w uzasadnionym przekonaniu, że jego władanie jest zgodne z przysługującym mu prawem.

http://www.ladnie-mieszkaj.pl/

[Głosów:0    Średnia:0/5]
PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułKrawcowa
Następny artykułFormy opodatkowania DG