Problemy ze wzrokiem dotykają coraz więcej osób. Ze złym widzeniem borykają się nie tylko dorośli, ale i dzieci. Wady wzroku występują u coraz mniejszych maluchów i dziś już nikogo nie dziwi roczne dziecko w okularach. Jednak rozpoznawanie i leczenie wad wzroku u dzieci nie jest proste. Wynika to z jednego faktu – roczny, a nawet trzyletni maluch nie powie, że źle czy niewyraźnie widzi. Stąd też w rozpoznaniu wady wzroku u dziecka dużą rolę odgrywają obserwacje rodziców.

Kiedy dziecko źle widzi?

Małe dziecko nawet to, które umie już mówić samodzielnie, nie informuje rodzica o tym, że źle widzi. Wynika to z faktu, że nie wie ono, jak powinno widzieć prawidłowo. Jednak rodzic, który uważnie obserwuje swoje dziecko, bez problemów zauważy, że może ono mieć problem z właściwym widzeniem. Najczęściej symptomami wad wzroku u dziecka jest bliskie siadanie przy telewizorze, nie chęć do układania puzzli czy innych elementów graficznych, złość na zabawy znajdź różnice. Objawami wady wzroku u malucha mogą być też często bóle głowy oraz kłopoty z koncentracją. Jeżeli zauważy się takie symptomy, warto udać się z dzieckiem do okulisty.

Specjaliści podpowiadają też, że wizyta powinna odbyć się również wtedy, gdy na pierwszy rzut oka u dziecka nie pojawiają się wyżej wymienione symptomy. Oko malucha ma bowiem zdolność do akomodacji, czyli dostosowywania się do warunków. Oznacza to, że dziecko może widzieć dobrze, chociaż ma wadę wzroku.

Jakie wady wzroku wstępują u dzieci?

Najczęstszą wadą wzroku u dzieci jest nadwzroczność, czyli dalekowzroczność. Niektóre maluch już się z nią rodzą, niekiedy wada ta maleje, ale niestety nie dzieje się to u wszystkich dzieci. Jako powód dalekowzroczności u dziecka podaje się to, że gałka oczna jest zbyt krótka lub rogówka zbyt płaska. Oznacza to, że obraz, który się widzi, powstaje za siatkówką. Objawami dalekowzroczności u dziecka jest fakt, że widzi ono bardzo dobrze obiekty oddalone, natomiast nie dostrzega, tych znajdujących się blisko. W przypadku niewielkiej dalekowzroczności dziecko nie musi nosić okularów, konieczne będą natomiast regularne kontrole u okulisty. Przy dużej wadzie zalecane jest noszenie okularów korygujących.

U starszych dziecka można spotkać się z krótkowiecznością. Zazwyczaj występuje ona od 7 lat i wynika z tego, że maluch podczas nauki bardzo nadwyręża wzrok. Przy krótkowzroczności u dziecka gałka oka jest zbyt długa lub rogówka zbyt wypukła, przez co ostry obraz powstaje przed siatkówką, a nie na niej. Krótkowzroczność objawia się tym, że dziecko widzi wyraźnie przedmioty znajdujące się blisko niego, a nie wyraźnie te odległe. Leczenie tej wady wzroku polega na noszeniu minusowych okularów.

Dzieci czasem borykają się również z różnowzrocznością. Oznacza to, że jednym okiem widzi się dobrze, a drugim nie. Między poziomem widzenia mogą być bardzo duże różnice. Częstym objawem różnowzroczności u dziecka jest zez. Wadę tę leczy się okularami korygującymi, często też zdrowe oko zalepia się plastrem okulistycznym, aby pobudzać do pracy to z wadą.

Wada wzroku, z jaką można spotkać się u dzieci, jest również astygmatyzm, czyli nieprawidłowa budowa rogówki. Jest to zazwyczaj wada wrodzona. Objawia się częstym mrużeniem oczów, przekrzywianiem głowy oraz zmęczeniem wzroku, gdy przygląda się czemuś z bliska. Leczenie astygmatyzmu opiera się na noszeniu okularów ze szkłami cylindrycznymi.

 

[Głosów:1    Średnia:2/5]