O kangurowaniu słyszy się dopiero od niedawna. Wielu młodych rodziców zastanawia się, czym ono jest i na czym polega. Kangurowanie noworodka to kontakt skóra do skóry. Jest ono popularną metodą nawiązywania więzi rodzicielskiej, zgodną z hasłami tzw. rodzicielstwa bliskości. Kangurowanie noworodka przewidziane jest zarówno dla mamy, jak i taty. Zobacz jego zalety i sprawdź, na czym polega.
Historia kangurowania noworodka
O kangurowaniu noworodków pierwszy raz można było usłyszeć w 1978 roku, kiedy to skutek braku personelu szpitalnego w Bogocie kazano matką trzymać wcześniaki przy swoim ciele. Celem tego było uzyskanie prawidłowej temperatury ciała dziecka i umożliwieniem im stałego dostępu do pokarmu. Nikt jednak nie spodziewał się, że to zaleczenie tak dobrze wpłynie na wcześniaki. Kangurowanie obniżyło ich śmiertelność oraz znacznie wpłynęło na poprawę parametrów życiowych. Na skutek tego na oddziałach położniczych wprowadzono wiele zmian. Przede wszystkim wyeliminowano oddzielanie matek od dzieci. Młode mamy miały noworodki przy sobie. Postawiono także na kontakt skóra do skóry i maluch pierwsze co kładziony jest na piersi mamy.
Zalety kangurowania noworodka
Kangurowanie noworodka pozytywnie wpływa zarówno na dziecko, jak i rodziców. Mamy, które decydują się na nie, mają lepsze samopoczucie i zmieszają wystąpienie ryzyka baby blues. Kontakt skóra do skóry uspokaja i daje duże poczucie bezpieczeństwa. Uspokaja dziecko, a co za tym idzie, i mamę, która zaczyna wierzyć w swoje kompetencje i umiejętności. Kangurowane dziecko lepiej również zasypia. Pomaga w tym zapach i ciepło skóry najbliższej osoby. Kangurowanie przy zasypianiu jest szczególnie ważne w pierwszych tygodniach życia. Do zalet metody skóra przy skórze zalicza się również ogrzewanie dziecka i zwiększenie ciepłoty jego ciała, mniejsze kłopoty z oddychaniem i kolkami. Młode mamy decydujące się na kangurowanie mają również mniejszy problemy z laktacją.
Jak kangurować niemowlaka?
Konkurowanie to ścisłe przyleganie skóry do skóry. Metoda ta nie jest równoznaczną z noszeniem dzieckiem. Chodzi przede wszystkim o to, aby pomiędzy dzieckiem a kangurującym rodzicem nie było żadnej bariery w postaci pieluszki, ubrania czy kocyka. Kangurowane niemowlę może mieć na sobie tylko pieluszkę, a plecy okryte kocykiem. Malucha kangurować można w chuście, co sprawia, że metoda ta pozwala wykonywać codzienne czynności. Czas, jaki należy poświęcić na kangurowanie noworodka to ok. 2 godziny dziennie. Metoda skóra przy skórze sprawdza się w przypadku noworodków urodzonych przed 36 tygodniem ciąży i ważących mniej niż 2500 gram, których parametry życiowe są stabilne. Aby zacząć kangurowanie, maluch musi samodzielnie oddychać i ssać. Chociaż kangurowanie przeznaczone jest głównie dla wcześniaków, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby tę metodę wdrożyć w przypadku dzieci donoszonych. Żadne badania nie wykazały, że kangurowanie noworodków i tych urodzonych wcześniej i w terminie przynosi negatywne skutki.
Kangurowanie noworodka przez tatę
Kangurowaniem noworodka nie musi zajmować się tylko mama, może to robić również tata. Dzięki temu mają oni możliwość nawiązania bliskiej więzi z maluchem i włączenia się w proces wychowania od samego początku. Kangurowanie u taty przebiega w ten sam sposób jak u mamy.
