Coraz częściej słyszy się i diagnozuje u dzieci chorobę pod nazwą ADHD. Nie należy jej jednak mylić ze zbytnią żywiołowością dziecka, gdyż choroba ta jest bardzo poważna w konsekwencjach i niezwykle trudno pomóc dziecku z jej objawami normalnie funkcjonować. Przede wszystkim , mimo żadnych różnic intelektualnych dziecko z ADHD w stosunku do innych dzieci ma problemy z nauką. Dzieje się tak za sprawą nadmiernej pobudliwości, nieumiejętności skupienia się na konkretnej rzeczy a co za tym idzie niemożliwości przyswajania materiału i problemach z wybraniem najistotniejszych w nim rzeczy. Co więcej dziecko takie jest piętnowane, pokazywane za antywzór innym dzieciom, a co za tym idzie dyskryminowane. Nie potrafi usiedzieć spokojnie całej lekcji, na prezerwach daje się wszystkim we znaki. Rodzice takiego dziecka również są piętnowani, że nie potrafią wychować własnego dziecka, a co za tym idzie wytykani palcami. Nikt nie zdaje sobie sprawy jak trudny i czasochłonny jest proces pomagania dziecku z ADHD i dopóki się z nim nie zetknie łatwo jest wytykać palcem. Poza nauką koncentracji i skupienia i wyładowaniem energii, problemem w przypadku takiego dziecka jest ratowani jego kondycji psychicznej, gdyż czuję się gorsze, ciągle wytykane i szykanowane. Także starajmy się być wyrozumiali jeśli mamy styczność z dzieckiem chorym na ADHD i starajmy się zrozumieć że to dziecko jest chore a nie knąbre.
